lunes, 11 de abril de 2011
San Pedro del Vaticano (III): La fachada de San Pedro
De izquierda a derecha, éstas son las imágenes que coronan la fachada:
1. San Juan Tadeo
2. San Mateo
3. San Felipe
4. Santo Tomás
5. Santiago el Mayor
6. San Juan Bautista
7. Nuestro Señor Jesucristo
8. San Andrés
9. San Juan Evangelista
10. Santiago el Menor
11. San Bartolomé
12. San Simón
13. San Matías
Delante de la fachada aparecen dos imágenes:
14. San Pedro
15. San Pablo
domingo, 10 de abril de 2011
San Pedro del Vaticano (II): La plaza de San Pedro
Imágenes de Santos que coronan la Columnata de la plaza de San Pedro
(La lista está ordenada de acuerdo a su aparición desde la entrada a la plaza hasta la fachada de la basílica, comenzando con las situadas en el lado derecho o norte, geográficamente hablando, y terminando con las situadas en el lado izquierdo o sur).
Columnata derecha
1. San Galicano, mártir
2. San Leonardo, ermitaño
3. Santa Petronila, virgen
4. San Vital, mártir
5. Santa Tecla, virgen y mártir
6. San Alberto, carmelita
7. Santa Isabel de Portugal, viuda
8. Santa Ágata, virgen y mártir
9. Santa Úrsula, virgen y mártir
10. Santa Clara, virgen y fundadora de la Orden de las Hermanas Clarisas
11. Santa Olimpia, viuda
12. Santa Lucía, virgen y mártir
13. Santa Balbina, virgen y mártir
14. Santa Apolonia, virgen y mártir
15. San Remigio, obispo
16. San Ignacio de Loyola, presbítero fundador de la Compañía de Jesús
17. San Benito, abad
18. San Bernardo de Claraval, presbítero de la Orden del Císter y doctor de la Iglesia
19. San Francisco de Asís, diácono y fundador de la Orden de los Hermanos Menores
20. Santo Domingo de Guzmán, presbítero y fundador de la Orden de los Predicadores
21. Santa Macrina la Mayor
22. Santa Teodosia, virgen y mártir
23. San Efrén, diácono y doctor de la Iglesia
24. Santa María Egipcíaca
25. San Marcos, evangelista
26. Santa Febronia, virgen y mártir
27. Santa Fabiola, viuda
28. San Nilamón, ermitaño
29. San Marciano, mártir
30. San Eusignio, mártir
31. San Marino, diácono
32. San Dídimo, mártir
33. San Apolonio el Apologeta, mártir
34. San Cándido, mártir
35. Santa Fausta, confesora
36. Santa Bárbara, virgen y mártir
37. San Benigno, mártir
38. San Malco, mártir
39. San Mamante, mártir
40. San Columba, abad
41. San Ponciano, mártir
42. San Genesio, mártir
43. Santa Inés, virgen y mártir
44. Santa Catalina de Alejandría, virgen y mártir
45. San Justino, mártir
46. Santa Cecilia, virgen y mártir
47. Santa Francisca Romana, viuda
48. San Jorge, mártir
49. Santa María Magdalena de Pazzi, virgen de la Orden del Carmelo
50. Santa Susana, mártir
51. Santa Martina, mártir
52. San Nicolás de Bari, obispo
53. San Nicolás de Tolentino, presbítero de la Orden de San Agustín
54. San Francisco de Borja, presbítero de la Compañía de Jesús
55. San Francisco de Sales, obispo y cofundador de la Orden de la Visitación de Santa María
56. Santa Teresa de Jesús, virgen y fundadora de la Orden del Carmelo Descalzo
57. Santa Juliana, mártir
58. San Julián, mártir
59. San Celso, mártir
60. San Anastasio, mártir
61. San Vicente, mártir
62. San Pablo, mártir
63. San Juan, mártir
64. San Damián, mártir
65. San Cosme, mártir
66. San Zósimo, mártir
67. San Rufo, mártir
68. San Potrasio, mártir
69. San Gervasio, mártir
70. Santo Tomás de Aquino, presbítero de la Orden de los Predicadores y doctor de la Iglesia
Columnata izquierda
71. San Buenaventura, cardenal de la Orden de los Hermanos Menores y doctor de la Iglesia
72. San Marcos, mártir
73. San Marcelino, mártir
74. San Vito, mártir
75. San Modesto, mártir
76. Santa Práxedes, mártir
77. Santa Pudenciana, mártir
78. San Fabián, pápa y mártir
79. San Sebastián, mártir
80. San Feliciano, mártir
81. San Fausto, mártir
82. San Primo, mártir
83. San Feliciano, mártir
84. San Hipólito, mártir
85. San Basílides, mártir
86. San Pablo, mártir
87. San Julián, mártir
88. San Nereo, mártir
89. San Aquileo, mártir
90. San Félix, obispo y mártir
91. San Constancio de Perugia, obispo y mártir
92. San Andrés Corsini, obispo de la Orden del Carmen
93. San Crescencio, mártir
94. Santa Pelagia, virgen y mártir
95. San Pancracio, mártir
96. San Dionisio el Aeropagita, obispo y mártir
97. San Lorenzo, diácono y mártir
98. San Esteban, diácono y protomártir de la Iglesia
99. San Romano de Samosata, mártir
100. San Eusebio de Samosata, obispo y mártir
101. San Espiridión, mártir
102. San Ignacio de Antioquía, obispo y mártir
103. San Alejandro de Alejandría, obispo
104. San León Magno, papa y doctor de la Iglesia
105. San Anastasio de Antioquía, obispo
106. San Juan Crisóstomo, obispo y padre de la Iglesia
107. San Ubaldo, obispo
108. San Gregorio Nazianceno, obispo y padre de la Iglesia
109. San León IV, papa
110. San Clemente Romano, papa y mártir
111. San Celestino V, papa
112. San Marcelo, papa y mártir
113. San Martín, papa y mártir
114. San Silvestre, papa
115. San Marcelino, papa y mártir
116. Santa Gala, viuda
117. Santa Catalina de Siena, virgen de la Orden de los Predicadores
118. Santa Beatriz, virgen y mártir
119. Santa Teodora, virgen y mártir
120. San Jacinto de Polonia, presbítero de la Orden de los Predicadores
121. San Francisco Javier, presbítero de la Compañía de Jesús
122. San Cayetano de Thiene, presbítero y fundador de la Orden de los Clérigos Regulares
123. San Felipe Benizi, presbítero de la Orden de los Siervos de María
124. San Felipe Neri, presbítero y fundador de la Congregación del Oratorio
125. San Carlos Borromeo, cardenal
126. San Antonio de Padua, presbítero de la Orden de los Hermanos Menores y doctor de la Iglesia
127. San Francisco de Paula, ermitaño y fundador de la Orden de los Mínimos
128. San Antonio, abad
129. San Pablo, primer ermitaño
130. San Pedro Nolasco, presbítero y fundador de la Orden de la Merced
131. San José, padre adoptivo de Dios y esposo de la Madre de Dios
132. San Romualdo, ermitaño y fundador de la Orden de la Camáldula
133. San Juan el Limosnero, obispo
134. San Luis Beltrán, presbítero de la Orden de los Predicadores
135. San Bruno, presbítero y fundador de la Orden de la Cartuja
136. San Hilarión, abad
137. San Jerónimo, presbítero y padre de la Iglesia
138. San Teodoro, mártir
139. San Teobaldo, presbítero y ermitaño
140. San Norberto de Xanten, obispo y fundador de la Orden de los Premonstratenses
jueves, 7 de abril de 2011
San Pedro del Vaticano (I): Introducción
Centro de la Cristiandad, punto focal de la espiritualiudad occidental, baluarte de la religión católica, expresión de la gloria de la Iglesia Triunfante, todo eso expresa y más la basílica papal de San Pedro del Vaticano, la catedral de la Iglesia Católica (que no la de Roma, que es la Archibasílica lateranense).
La primitiva basílica fue construida sobre el sepulcro del príncipe de los apóstoles por orden del emperador Constantino, empezando en el año 324, siendo consagrada en el 326 y terminada en 349. La reforma de la basílica constantiniana empezó con Nicolás V en 1452, aunque la gran reforma que le dio su actual forma empezó con Julio II en 1506 y culminó en 1614. El 18 de noviembre de 1626 Urbano VIII consagró la actual basílica.
Deus, qui invisibíliter ómnia cóntines, et pro salúte géneris humáni signa tuæ poténtiæ visibíliter osténdis: templum hoc poténtia tuæ inhabitatiónis illústra, et concéde; ut omnes, qui huc deprecatúri convéniunt, ex quacúmque tribulatióne ad te clamáverint, consolatiónis tuæ benefícia consequántur.
miércoles, 6 de abril de 2011
Himno Akathistos
El Akathistos a la Madre de Dios (la palabra griega Akathistos significa literalmente “estando no sentado” o “estando de pie”), es llamado así porque se debía cantar o rezar en esa posición en acto de veneración a la Santísima Virgen María. Otros creen que el nombre se deriva del hecho de que cuando fue cantado por primera vez , lo hicieron los sacerdotes y el pueblo estando de pie toda la noche. Es el himno mariano más famoso del Oriente cristiano y quizás de la Iglesia entera.
Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς λαβὼν ἐν γνώσει ἐν τῇ σκηνῆ τοῦ Ἰωσὴφ σπουδῇ ἐπέστη ὁ ἀσώματος λέγων τῇ ἀπειρογάμῳ· Ὁ κλίνας τῇ καταβάσει τοὺς οὐρανοὺς χωρεῖται ἀναλλοιώτως ὅλος ἐν σοί· ὃν καὶ βλέπων ἐν μήτρᾳ σου λαβόντα δούλου μορφὴν ἐξίσταμαι κραυγάζων σοι·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου͵ θεοτόκε· ἀλλ΄ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον͵ ἵνα κράζω σοι·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Οὐ παυόμεθα κατὰ χρέος ἀνυμνοῦντες σε͵ θεοτόκε͵ καὶ λέγοντες·
Χαῖρε͵ ἡ κεχαριτωμένη.
Ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν ἐπέμφθη εἰπεῖν τῇ θεοτόκῳ τὸ χαῖρε· καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ σωματούμενόν σε θεωρῶν͵ κύριε͵ ἐξίστατο καὶ ἵστατο κραυγάζων πρὸς αὐτὴν τοιαῦτα·
Χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει·
χαῖρε͵ τοῦ πεσόντος Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις·
χαῖρε͵ τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις·
χαῖρε͵ ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς·
χαῖρε͵ βάθος δυσθεώρητον καὶ ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς·
χαῖρε͵ ὅτι ὑπάρχεις βασιλέως καθέδρα·
χαῖρε͵ ὅτι βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα·
χαῖρε͵ ἀστὴρ ἐμφαίνων τὸν ἥλιον·
χαῖρε͵ γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς νεουργεῖται ἡ κτίσις·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς προσκυνεῖται ὁ πλάστης·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Βλέπουσα ἡ ἁγία ἑαυτὴν ἐν ἁγνείᾳ φησὶ τῷ Γαβριὴλ θαρσαλέως· Τὸ παράδοξόν σου τῆς φωνῆς δυσπαράδεκτόν μου τῇ ψυχῆ φαίνεται· ἀσπόρου γὰρ συλλήψεως τὴν κύησιν προλέγεις κράζων·
Ἀλληλούϊα.
Γνῶσιν ἄγνωστον γνῶναι ἡ παρθένος ζητοῦσα ἐβόησε πρὸς τὸν λειτουργοῦντα· Ἐκ λαγόνων ἁγνῶν υἱὸν πῶς ἐστὶ τεχθῆναι δυνατόν; λέξον μοι. πρὸς ἣν ἐκεῖνος ἔφησεν ἐν φόβῳ πρὶν κραυγάζων οὕτω·
Χαῖρε͵ βουλῆς ἀπορρήτου μύστις͵
χαῖρε͵ σιγῇ δεομένων πίστις·
χαῖρε͵ τῶν θαυμάτων Χριστοῦ τὸ προοίμιον͵
χαῖρε͵ τῶν δογμάτων αὐτοῦ τὸ κεφάλαιον·
χαῖρε͵ κλῖμαξ ἐπουράνιε͵ δι΄ ἧς κατέβη ὁ θεός·
χαῖρε͵ γέφυρα μετάγουσα τοὺς ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν·
χαῖρε͵ τὸ τῶν ἀγγέλων πολυθρύλητον θαῦμα·
χαῖρε͵ τὸ τῶν δαιμόνων πολυθρήνητον τραῦμα·
χαῖρε͵ τὸ φῶς ἀρρήτως γεννήσασα·
χαῖρε͵ τὸ πῶς μηδένα διδάξασα·
χαῖρε͵ σοφῶν ὑπερβαίνουσα γνῶσιν·
χαῖρε͵ πιστῶν καταυγάζουσα φρένας·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Δύναμις τοῦ ὑψίστου ἐπεσκίασε τότε πρὸς σύλληψιν τῇ ἀπειρογάμῳ· καὶ τὴν εὔκαρπον ταύτης νηδὺν ὡς ἀγρὸν ἀπέδειξεν ἡδὺν ἅπασι τοῖς θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν ἐν τῷ ψάλλειν οὕτως·
Ἀλληλούϊα.
Ἔχουσα θεοδόχον ἡ παρθένος τὴν μήτραν ἀνέδραμε πρὸς τὴν Ἐλισάβετ· τὸ δὲ βρέφος ἐκείνης εὐθὺς ἐπιγνοῦν τὸν ταύτης ἀσπασμὸν ἔχαιρε καὶ ἅλμασιν ὡς ᾄσμασιν ἐβόα πρὸς τὴν θεοτόκον·
Χαῖρε͵ βλαστοῦ ἀμαράντου κλῆμα·
χαῖρε͵ καρποῦ ἀθανάτου κτῆμα·
χαῖρε͵ γεωργὸν γεωργοῦσα φιλάνθρωπον·
χαῖρε͵ φυτουργὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν φύουσα·
χαῖρε͵ ἄρουρα βλαστάνουσα εὐφορίαν οἰκτιρμῶν·
χαῖρε͵ τράπεζα βαστάζουσα εὐθηνίαν ἱλασμῶν·
χαῖρε͵ ὅτι λειμῶνα τῆς τρυφῆς ἀναθάλλεις·
χαῖρε͵ ὅτι λιμένα τῶν ψυχῶν ἑτοιμάζεις·
χαῖρε͵ δεκτὸν πρεσβείας θυμίαμα·
χαῖρε͵ παντὸς τοῦ κόσμου ἐξίλασμα·
χαῖρε͵ θεοῦ πρὸς θνητοὺς εὐδοκία·
χαῖρε͵ θνητῶν πρὸς θεὸν παρρησία·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Ζάλην ἔνδοθεν ἔχων λογισμῶν ἀμφιβόλων ὁ σώφρων Ἰωσὴφ ἐταράχθη πρὸς τὴν ἄγαμόν σε θεωρῶν καὶ κλεψίγαμον ὑπονοῶν͵ ἄμεμπτε· μαθὼν δὲ σοῦ τὴν σύλληψιν ἐκ πνεύματος ἁγίου ἔφη·
Ἀλληλούϊα.
῎Ηκουσαν οἱ ποιμένες τῶν ἀγγέλων ὑμνούντων τὴν ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν· καὶ δραμόντες ὡς πρὸς ποιμένα θεωροῦσι τοῦτον ὡς ἀμνὸν ἄμωμον ἐν τῇ γαστρὶ Μαρίας βοσκηθέντα͵ ἣν ὑμνοῦντες εἶπον·
Χαῖρε͵ ἀμνοῦ καὶ ποιμένος μήτηρ·
χαῖρε͵ αὐλὴ λογικῶν προβάτων·
χαῖρε͵ ἀοράτων θηρῶν ἀμυντήριον·
χαῖρε͵ παραδείσου θυρῶν ἀνοικτήριον·
χαῖρε͵ ὅτι τὰ οὐράνια συναγάλλονται τῇ γῇ·
χαῖρε͵ ὅτι τὰ ἐπίγεια συγχορεύουσι πιστοῖς·
χαῖρε͵ τῶν ἀποστόλων τὸ ἀσίγητον στόμα·
χαῖρε͵ τῶν ἀθλοφόρων τὸ ἀνίκητον θάρσος·
χαῖρε͵ στερρὸν τῆς πίστεως ἔρεισμα·
χαῖρε͵ λαμπρὸν τῆς χάριτος γνώρισμα·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐγυμνώθη ὁ Ἅδης·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐνεδύθημεν δόξαν·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Θεοδρόμον ἀστέρα θεωρήσαντες μάγοι τῇ τούτου ἠκολούθησαν αἴγλῃ· καὶ ὡς λύχνον κρατοῦντες αὐτόν͵ δι΄ αὐτοῦ ἠρεύνων κραταιὸν ἄνακτα· καὶ φθάσαντες τὸν ἄφθαστον ἐχάρησαν αὐτῷ βοῶντες·
Ἀλληλούϊα.
Ἴδον παῖδες Χαλδαίων ἐν χερσὶ τῆς παρθένου τὸν πλάσαντα χειρὶ τοὺς ἀνθρώπους· καὶ δεσπότην νοοῦντες αὐτόν͵ εἰ καὶ δούλου ἔλαβε μορφήν͵ ἔσπευσαν τοῖς δώροις θεραπεῦσαι καὶ βοῆσαι τῇ εὐλογημένῃ·
Χαῖρε͵ ἀστέρος ἀδύτου μήτηρ·
χαῖρε͵ αὐγὴ μυστικῆς ἡμέρας·
χαῖρε͵ τῆς ἀπάτης τὴν κάμινον παύσασα·
χαῖρε͵ τῆς τριάδος τοὺς μύστας φυλάττουσα·
χαῖρε͵ τύραννον ἀπάνθρωπον ἐκβαλοῦσα τῆς ἀρχῆς·
χαῖρε͵ κύριον φιλάνθρωπον ἐπιδείξασα Χριστόν·
χαῖρε͵ ἡ τῆς βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας·
χαῖρε͵ ἡ τοῦ βορβόρου ῥυομένη τῶν ἔργων·
χαῖρε͵ πυρὸς προσκύνησιν σβέσασα·
χαῖρε͵ φλογὸς παθῶν ἀπαλλάττουσα·
χαῖρε͵ Περσῶν ὁδηγὲ σωφροσύνης·
χαῖρε͵ πασῶν γενεῶν εὐφροσύνη·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Κήρυκες θεοφόροι γεγονότες οἱ μάγοι ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Βαβυλῶνα͵ ἐκτελέσαντες σοῦ τὸν χρησμὸν καὶ κηρύξαντές σε τὸν Χριστὸν ἅπασιν͵ ἀφέντες τὸν Ἡρώδην ὡς ληρώδη μὴ εἰδότα ψάλλειν·
Ἀλληλούϊα.
Λάμψας ἐν τῇ Αἰγύπτῳ φωτισμὸν ἀληθείας ἐδίωξας τοῦ ψεύδους τὸ σκότος· τὰ γὰρ εἴδωλα ταύτης͵ σωτήρ͵ μὴ ἐνέγκαντά σου τὴν ἰσχὺν πέπτωκαν· οἱ τούτων δὲ ῥυσθέντες ἀνεβόων πρὸς τὴν θεοτόκον·
Χαῖρε͵ ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων·
χαῖρε͵ κατάπτωσις τῶν δαιμόνων·
χαῖρε͵ τῆς ἀπάτης τὴν πλάνην πατήσασα·
χαῖρε͵ τῶν εἰδώλων τὸν δόλον ἐλέγξασα·
χαῖρε͵ θάλασσα ποντίσασα Φαραὼ τὸν νοητόν·
χαῖρε͵ πέτρα ἡ ποτίσασα τοὺς διψῶντας τὴν ζωήν·
χαῖρε͵ πύρινε στύλε ὁδηγῶν τοὺς ἐν σκότει·
χαῖρε͵ σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης·
χαῖρε͵ τροφὴ τοῦ μάννα διάδοχε·
χαῖρε͵ τρυφῆς ἁγίας διάκονε·
χαῖρε͵ ἡ γῆ ἡ τῆς ἐπαγγελίας·
χαῖρε͵ ἐξ ἧς ῥέει μέλι καὶ γάλα·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Μέλλοντος Συμεῶνος τοῦ παρόντος αἰῶνος μεθίστασθαι τοῦ ἀπατεῶνος͵ ἐπεδόθης ὡς βρέφος αὐτῷ͵ ἀλλ΄ ἐγνώσθης τούτῳ καὶ θεὸς τέλειος· διόπερ ἐξεπλάγη σου τὴν ἄρρητον σοφίαν κράζων·
Ἀλληλούϊα.
Νέαν ἔδειξε κτίσιν ἐμφανίσας ὁ κτίστης ἡμῖν τοῖς ὑπ΄ αὐτοῦ γενομένοις͵ ἐξ ἀσπόρου βλαστήσας γαστρὸς καὶ φυλάξας ταύτην͵ ὥσπερ ἦν͵ ἄφθορον͵ ἱνὰ τὸ θαῦμα βλέποντες ὑμνήσωμεν αὐτὴν βοῶντες·
Χαῖρε͵ τὸ ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας·
χαῖρε͵ τὸ στέμμα τῆς ἐγκρατείας·
χαῖρε͵ ἀναστάσεως τύπον ἐκλάμπουσα·
χαῖρε͵ τῶν ἀγγέλων τὸν βίον ἐμφαίνουσα·
χαῖρε͵ δένδρον ἀγλαόκαρπον ἐξ οὗ τρέφονται πιστοί·
χαῖρε͵ ξύλον εὐσκιόφυλλον͵ ὑφ΄ οὗ σκέπονται πολλοί·
χαῖρε͵ κυοφοροῦσα λυτρωτὴν αἰχμαλώτοις·
χαῖρε͵ ἀπογεννῶσα ὁδηγὸν πλανωμένοις·
χαῖρε͵ κριτοῦ δικαίου δυσώπησις·
χαῖρε͵ πολλῶν πταισμάτων συγχώρησις·
χαῖρε͵ στολὴ τῶν γυμνῶν παρρησίας·
χαῖρε͵ στοργὴ πάντα πόθον νικῶσα·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Ξένον τόκον ἰδόντες ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου͵ τὸν νοῦν εἰς οὐρανοὺς μεταθέντες· διὰ τοῦτο γὰρ ὁ ὑψηλὸς ἐπὶ γῆς ἐφάνη ταπεινὸς ἄνθρωπος͵ βουλόμενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος τοὺς αὐτῷ βοῶντας·
Ἀλληλούϊα.
Ὅλος ἦν ἐν τοῖς κάτω καὶ τῶν ἄνω οὐδ΄ ὅλως ἀπῆν ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος· συγκατάβασις γὰρ θεϊκή͵ οὐ μετάβασις δὲ τοπικὴ γέγονε καὶ τόκος ἐκ παρθένου θεολήπτου ἀκουούσης ταῦτα·
Χαῖρε͵ θεοῦ ἀχωρήτου χώρα·
χαῖρε͵ σεπτοῦ μυστηρίου θύρα·
χαῖρε͵ τῶν ἀπίστων ἀμφίβολον ἄκουσμα·
χαῖρε͵ τῶν πιστῶν ἀναμφίβολον καύχημα·
χαῖρε͵ ὄχημα πανάγιον τοῦ ἐπὶ τῶν Χερουβίμ·
χαῖρε͵ οἴκημα πανάριστον τοῦ ἐπὶ τῶν Σεραφίμ·
χαῖρε͵ ἡ τἀναντία εἰς ταὐτὸ ἀγαγοῦσα·
χαῖρε͵ ἡ παρθενίαν καὶ λοχείαν ζευγνῦσα·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐλύθη παράβασις·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἠνοίχθη παράδεισος·
χαῖρε͵ ἡ κλεὶς τῆς Χριστοῦ βασιλείας·
χαῖρε͵ ἐλπὶς ἀγαθῶν αἰωνίων·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Πᾶσα φύσις ἀγγέλων κατεπλάγη τὸ μέγα τῆς σῆς ἐνανθρωπήσεως ἔργον· τὸν ἀπρόσιτον γὰρ ὡς θεὸν ἐθεώρει πᾶσι προσιτὸν ἄνθρωπον͵ ἡμῖν μὲν συνδιάγοντα͵ ἀκούοντα δὲ παρὰ πάντων·
Ἀλληλούϊα.
Ρήτορας πολυφθόγγους ὡς ἰχθύας ἀφώνους ὁρῶμεν ἐπὶ σοί͵ θεοτόκε· ἀποροῦσι γὰρ λέγειν τὸ πῶς καὶ παρθένος μένεις καὶ τεκεῖν ἴσχυσας· ἡμεῖς δὲ τὸ μυστήριον θαυμάζοντες πιστῶς βοῶμεν·
Χαῖρε͵ σοφίας θεοῦ δοχεῖον·
χαῖρε͵ προνοίας αὐτοῦ ταμεῖον·
χαῖρε͵ φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα·
χαῖρε͵ τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα·
χαῖρε͵ ὅτι ἐμωράνθησαν οἱ δεινοὶ συζητηταί·
χαῖρε͵ ὅτι ἐμαράνθησαν οἱ τῶν μύθων ποιηταί·
χαῖρε͵ τῶν Ἀθηναίων τὰς πλοκὰς διασπῶσα·
χαῖρε͵ τῶν ἁλιέων τὰς σαγήνας πληροῦσα·
χαῖρε͵ βυθοῦ ἀγνοίας ἐξέλκουσα·
χαῖρε͵ πολλοὺς ἐν γνώσει φωτίζουσα·
χαῖρε͵ ὁλκὰς τῶν θελόντων σωθῆναι·
χαῖρε͵ λιμὴν τῶν τοῦ βίου πλωτήρων·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Σῶσαι θέλων τὸν κόσμον ὁ τῶν ὅλων κοσμήτωρ πρὸς τοῦτον αὐτεπάγγελτος ἦλθε· καὶ ποιμὴν ὑπάρχων ὡς θεὸς δι΄ ἡμᾶς ἐφάνη καθ΄ ἡμᾶς ὅμοιος· ὁμοίῳ γὰρ τὸ ὅμοιον καλέσας ὡς θεὸς ἀκούει·
Ἀλληλούϊα.
Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων͵ θεοτόκε παρθένε͵ καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προσφευγόντων· ὁ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς κατεσκεύασέ σε ποιητής͵ ἄχραντε͵ οἰκήσας ἐν τῇ μήτρᾳ σου καὶ δείξας προσφωνεῖν σοι πάντας·
Χαῖρε͵ ἡ στήλη τῆς παρθενίας·
χαῖρε͵ ἡ πύλη τῆς σωτηρίας·
χαῖρε͵ ἀρχηγὲ νοητῆς ἀναπλάσεως·
χαῖρε͵ χορηγὲ θεϊκῆς ἀγαθότητος·
χαῖρε͵ σὺ γὰρ ἀνεγέννησας τοὺς συλληφθέντας αἰσχρῶς·
χαῖρε͵ σὺ γὰρ ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν νοῦν·
χαῖρε͵ ἡ τὸν φθορέα τῶν φρενῶν καταργοῦσα·
χαῖρε͵ ἡ τὸν σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα·
χαῖρε͵ παστὰς ἀσπόρου νυμφεύσεως·
χαῖρε͵ πιστοὺς κυρίῳ ἁρμόζουσα·
χαῖρε͵ καλὴ κουροτρόφε παρθένων·
χαῖρε͵ ψυχῶν νυμφοστόλε ἁγίων·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Ὕμνος ἅπας ἡττᾶται συνεκτείνεσθαι σπεύδων τῷ πλήθει τῶν πολλῶν οἰκτιρμῶν σου· ἰσαρίθμους ψαλμοὺς καὶ ᾠδὰς ἂν προσφέρωμέν σοι͵ βασιλεῦ ἅγιε͵ οὐδὲν τελοῦμεν ἄξιον͵ ὧν δέδωκας τοῖς σοὶ βοῶσιν·
Ἀλληλούϊα.
Φωτοδόχον λαμπάδα τοῖς ἐν σκότει φανεῖσαν ὁρῶμεν τὴν ἁγίαν παρθένον· τὸ γὰρ ἄϋλον ἅπτουσα φῶς ὁδηγεῖ πρὸς γνῶσιν θεϊκὴν ἅπαντας͵ αὐγῇ τὸν νοῦν φωτίζουσα͵ κραυγῇ δὲ τιμωμένη ταῦτα·
Χαῖρε͵ ἀκτὶς νοητοῦ ἡλίου·
χαῖρε͵ λαμπτὴρ τοῦ ἀδύτου φέγγους·
χαῖρε͵ ἀστραπὴ τὰς ψυχὰς καταλάμπουσα·
χαῖρε͵ ὡς βροντὴ τοὺς ἐχθροὺς καταπλήττουσα·
χαῖρε͵ ὅτι τὸν πολύφωτον ἀνατέλλεις φωτισμόν·
χαῖρε͵ ὅτι τὸν πολύρρητον ἀναβλύζεις ποταμόν·
χαῖρε͵ τῆς κολυμβήθρας ζωγραφοῦσα τὸν τύπον·
χαῖρε͵ τῆς ἁμαρτίας ἀναιροῦσα τὸν ῥύπον·
χαῖρε͵ λουτὴρ ἐκπλύνων συνείδησιν·
χαῖρε͵ κρατὴρ κιρνῶν ἀγαλλίασιν·
χαῖρε͵ ὀσμὴ τῆς Χριστοῦ εὐωδίας·
χαῖρε͵ ζωὴ μυστικῆς εὐωχίας·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Χάριν δοῦναι θελήσας ὀφλημάτων ἀρχαίων ὁ πάντων χρεωλύτης ἀνθρώπων͵ ἐπεδήμησε δι΄ ἑαυτοῦ πρὸς τοὺς ἀποδήμους τῆς αὑτοῦ χάριτος· καὶ σχίσας τὸ χειρόγραφον ἀκούει παρὰ πάντων οὕτως·
Ἀλληλούϊα.
Ψάλλοντές σου τὸν τόκον εὐφημοῦμεν σε πάντες ὡς ἔμψυχον ναόν͵ θεοτόκε· ἐν τῇ σῇ γὰρ οἰκήσας γαστρὶ ὁ κατέχων πάντα τῇ χειρὶ κύριος ἡγίασεν͵ ἐδόξασεν͵ ἐδίδαξε βοᾶν σοι πάντας·
Χαῖρε͵ σκηνὴ τοῦ θεοῦ καὶ Λόγου·
χαῖρε͵ ἁγία ἁγίων μείζων·
χαῖρε͵ κιβωτὲ χρυσωθεῖσα τῷ πνεύματι·
χαῖρε͵ θησαυρὲ τῆς ζωῆς ἀδαπάνητε·
χαῖρε͵ τίμιον διάδημα βασιλέων εὐσεβῶν·
χαῖρε͵ καύχημα σεβάσμιον ἱερέων εὐλαβῶν·
χαῖρε͵ τῆς ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος·
χαῖρε͵ τῆς βασιλείας τὸ ἀπόρθητον τεῖχος·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐγείρονται τρόπαια·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι·
χαῖρε͵ φωτὸς τοῦ ἐμοῦ θεραπεία·
χαῖρε ψυχῆς τῆς ἐμῆς προστασία·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Ὦ πανύμνητε μήτηρ͵ ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον͵ δεξαμένη τὴν νῦν προσφοράν͵ ἀπὸ πάσης ῥῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας καὶ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως τοὺς σοὶ βοῶντας·
Ἀλληλούϊα.
Traducción del himno Akathistos
Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος
Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς λαβὼν ἐν γνώσει ἐν τῇ σκηνῆ τοῦ Ἰωσὴφ σπουδῇ ἐπέστη ὁ ἀσώματος λέγων τῇ ἀπειρογάμῳ· Ὁ κλίνας τῇ καταβάσει τοὺς οὐρανοὺς χωρεῖται ἀναλλοιώτως ὅλος ἐν σοί· ὃν καὶ βλέπων ἐν μήτρᾳ σου λαβόντα δούλου μορφὴν ἐξίσταμαι κραυγάζων σοι·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου͵ θεοτόκε· ἀλλ΄ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον͵ ἵνα κράζω σοι·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Οὐ παυόμεθα κατὰ χρέος ἀνυμνοῦντες σε͵ θεοτόκε͵ καὶ λέγοντες·
Χαῖρε͵ ἡ κεχαριτωμένη.
Ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν ἐπέμφθη εἰπεῖν τῇ θεοτόκῳ τὸ χαῖρε· καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ σωματούμενόν σε θεωρῶν͵ κύριε͵ ἐξίστατο καὶ ἵστατο κραυγάζων πρὸς αὐτὴν τοιαῦτα·
Χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει·
χαῖρε͵ τοῦ πεσόντος Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις·
χαῖρε͵ τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις·
χαῖρε͵ ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς·
χαῖρε͵ βάθος δυσθεώρητον καὶ ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς·
χαῖρε͵ ὅτι ὑπάρχεις βασιλέως καθέδρα·
χαῖρε͵ ὅτι βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα·
χαῖρε͵ ἀστὴρ ἐμφαίνων τὸν ἥλιον·
χαῖρε͵ γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς νεουργεῖται ἡ κτίσις·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς προσκυνεῖται ὁ πλάστης·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Βλέπουσα ἡ ἁγία ἑαυτὴν ἐν ἁγνείᾳ φησὶ τῷ Γαβριὴλ θαρσαλέως· Τὸ παράδοξόν σου τῆς φωνῆς δυσπαράδεκτόν μου τῇ ψυχῆ φαίνεται· ἀσπόρου γὰρ συλλήψεως τὴν κύησιν προλέγεις κράζων·
Ἀλληλούϊα.
Γνῶσιν ἄγνωστον γνῶναι ἡ παρθένος ζητοῦσα ἐβόησε πρὸς τὸν λειτουργοῦντα· Ἐκ λαγόνων ἁγνῶν υἱὸν πῶς ἐστὶ τεχθῆναι δυνατόν; λέξον μοι. πρὸς ἣν ἐκεῖνος ἔφησεν ἐν φόβῳ πρὶν κραυγάζων οὕτω·
Χαῖρε͵ βουλῆς ἀπορρήτου μύστις͵
χαῖρε͵ σιγῇ δεομένων πίστις·
χαῖρε͵ τῶν θαυμάτων Χριστοῦ τὸ προοίμιον͵
χαῖρε͵ τῶν δογμάτων αὐτοῦ τὸ κεφάλαιον·
χαῖρε͵ κλῖμαξ ἐπουράνιε͵ δι΄ ἧς κατέβη ὁ θεός·
χαῖρε͵ γέφυρα μετάγουσα τοὺς ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν·
χαῖρε͵ τὸ τῶν ἀγγέλων πολυθρύλητον θαῦμα·
χαῖρε͵ τὸ τῶν δαιμόνων πολυθρήνητον τραῦμα·
χαῖρε͵ τὸ φῶς ἀρρήτως γεννήσασα·
χαῖρε͵ τὸ πῶς μηδένα διδάξασα·
χαῖρε͵ σοφῶν ὑπερβαίνουσα γνῶσιν·
χαῖρε͵ πιστῶν καταυγάζουσα φρένας·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Δύναμις τοῦ ὑψίστου ἐπεσκίασε τότε πρὸς σύλληψιν τῇ ἀπειρογάμῳ· καὶ τὴν εὔκαρπον ταύτης νηδὺν ὡς ἀγρὸν ἀπέδειξεν ἡδὺν ἅπασι τοῖς θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν ἐν τῷ ψάλλειν οὕτως·
Ἀλληλούϊα.
Ἔχουσα θεοδόχον ἡ παρθένος τὴν μήτραν ἀνέδραμε πρὸς τὴν Ἐλισάβετ· τὸ δὲ βρέφος ἐκείνης εὐθὺς ἐπιγνοῦν τὸν ταύτης ἀσπασμὸν ἔχαιρε καὶ ἅλμασιν ὡς ᾄσμασιν ἐβόα πρὸς τὴν θεοτόκον·
Χαῖρε͵ βλαστοῦ ἀμαράντου κλῆμα·
χαῖρε͵ καρποῦ ἀθανάτου κτῆμα·
χαῖρε͵ γεωργὸν γεωργοῦσα φιλάνθρωπον·
χαῖρε͵ φυτουργὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν φύουσα·
χαῖρε͵ ἄρουρα βλαστάνουσα εὐφορίαν οἰκτιρμῶν·
χαῖρε͵ τράπεζα βαστάζουσα εὐθηνίαν ἱλασμῶν·
χαῖρε͵ ὅτι λειμῶνα τῆς τρυφῆς ἀναθάλλεις·
χαῖρε͵ ὅτι λιμένα τῶν ψυχῶν ἑτοιμάζεις·
χαῖρε͵ δεκτὸν πρεσβείας θυμίαμα·
χαῖρε͵ παντὸς τοῦ κόσμου ἐξίλασμα·
χαῖρε͵ θεοῦ πρὸς θνητοὺς εὐδοκία·
χαῖρε͵ θνητῶν πρὸς θεὸν παρρησία·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Ζάλην ἔνδοθεν ἔχων λογισμῶν ἀμφιβόλων ὁ σώφρων Ἰωσὴφ ἐταράχθη πρὸς τὴν ἄγαμόν σε θεωρῶν καὶ κλεψίγαμον ὑπονοῶν͵ ἄμεμπτε· μαθὼν δὲ σοῦ τὴν σύλληψιν ἐκ πνεύματος ἁγίου ἔφη·
Ἀλληλούϊα.
῎Ηκουσαν οἱ ποιμένες τῶν ἀγγέλων ὑμνούντων τὴν ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν· καὶ δραμόντες ὡς πρὸς ποιμένα θεωροῦσι τοῦτον ὡς ἀμνὸν ἄμωμον ἐν τῇ γαστρὶ Μαρίας βοσκηθέντα͵ ἣν ὑμνοῦντες εἶπον·
Χαῖρε͵ ἀμνοῦ καὶ ποιμένος μήτηρ·
χαῖρε͵ αὐλὴ λογικῶν προβάτων·
χαῖρε͵ ἀοράτων θηρῶν ἀμυντήριον·
χαῖρε͵ παραδείσου θυρῶν ἀνοικτήριον·
χαῖρε͵ ὅτι τὰ οὐράνια συναγάλλονται τῇ γῇ·
χαῖρε͵ ὅτι τὰ ἐπίγεια συγχορεύουσι πιστοῖς·
χαῖρε͵ τῶν ἀποστόλων τὸ ἀσίγητον στόμα·
χαῖρε͵ τῶν ἀθλοφόρων τὸ ἀνίκητον θάρσος·
χαῖρε͵ στερρὸν τῆς πίστεως ἔρεισμα·
χαῖρε͵ λαμπρὸν τῆς χάριτος γνώρισμα·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐγυμνώθη ὁ Ἅδης·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐνεδύθημεν δόξαν·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Θεοδρόμον ἀστέρα θεωρήσαντες μάγοι τῇ τούτου ἠκολούθησαν αἴγλῃ· καὶ ὡς λύχνον κρατοῦντες αὐτόν͵ δι΄ αὐτοῦ ἠρεύνων κραταιὸν ἄνακτα· καὶ φθάσαντες τὸν ἄφθαστον ἐχάρησαν αὐτῷ βοῶντες·
Ἀλληλούϊα.
Ἴδον παῖδες Χαλδαίων ἐν χερσὶ τῆς παρθένου τὸν πλάσαντα χειρὶ τοὺς ἀνθρώπους· καὶ δεσπότην νοοῦντες αὐτόν͵ εἰ καὶ δούλου ἔλαβε μορφήν͵ ἔσπευσαν τοῖς δώροις θεραπεῦσαι καὶ βοῆσαι τῇ εὐλογημένῃ·
Χαῖρε͵ ἀστέρος ἀδύτου μήτηρ·
χαῖρε͵ αὐγὴ μυστικῆς ἡμέρας·
χαῖρε͵ τῆς ἀπάτης τὴν κάμινον παύσασα·
χαῖρε͵ τῆς τριάδος τοὺς μύστας φυλάττουσα·
χαῖρε͵ τύραννον ἀπάνθρωπον ἐκβαλοῦσα τῆς ἀρχῆς·
χαῖρε͵ κύριον φιλάνθρωπον ἐπιδείξασα Χριστόν·
χαῖρε͵ ἡ τῆς βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας·
χαῖρε͵ ἡ τοῦ βορβόρου ῥυομένη τῶν ἔργων·
χαῖρε͵ πυρὸς προσκύνησιν σβέσασα·
χαῖρε͵ φλογὸς παθῶν ἀπαλλάττουσα·
χαῖρε͵ Περσῶν ὁδηγὲ σωφροσύνης·
χαῖρε͵ πασῶν γενεῶν εὐφροσύνη·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Κήρυκες θεοφόροι γεγονότες οἱ μάγοι ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Βαβυλῶνα͵ ἐκτελέσαντες σοῦ τὸν χρησμὸν καὶ κηρύξαντές σε τὸν Χριστὸν ἅπασιν͵ ἀφέντες τὸν Ἡρώδην ὡς ληρώδη μὴ εἰδότα ψάλλειν·
Ἀλληλούϊα.
Λάμψας ἐν τῇ Αἰγύπτῳ φωτισμὸν ἀληθείας ἐδίωξας τοῦ ψεύδους τὸ σκότος· τὰ γὰρ εἴδωλα ταύτης͵ σωτήρ͵ μὴ ἐνέγκαντά σου τὴν ἰσχὺν πέπτωκαν· οἱ τούτων δὲ ῥυσθέντες ἀνεβόων πρὸς τὴν θεοτόκον·
Χαῖρε͵ ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων·
χαῖρε͵ κατάπτωσις τῶν δαιμόνων·
χαῖρε͵ τῆς ἀπάτης τὴν πλάνην πατήσασα·
χαῖρε͵ τῶν εἰδώλων τὸν δόλον ἐλέγξασα·
χαῖρε͵ θάλασσα ποντίσασα Φαραὼ τὸν νοητόν·
χαῖρε͵ πέτρα ἡ ποτίσασα τοὺς διψῶντας τὴν ζωήν·
χαῖρε͵ πύρινε στύλε ὁδηγῶν τοὺς ἐν σκότει·
χαῖρε͵ σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης·
χαῖρε͵ τροφὴ τοῦ μάννα διάδοχε·
χαῖρε͵ τρυφῆς ἁγίας διάκονε·
χαῖρε͵ ἡ γῆ ἡ τῆς ἐπαγγελίας·
χαῖρε͵ ἐξ ἧς ῥέει μέλι καὶ γάλα·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Μέλλοντος Συμεῶνος τοῦ παρόντος αἰῶνος μεθίστασθαι τοῦ ἀπατεῶνος͵ ἐπεδόθης ὡς βρέφος αὐτῷ͵ ἀλλ΄ ἐγνώσθης τούτῳ καὶ θεὸς τέλειος· διόπερ ἐξεπλάγη σου τὴν ἄρρητον σοφίαν κράζων·
Ἀλληλούϊα.
Νέαν ἔδειξε κτίσιν ἐμφανίσας ὁ κτίστης ἡμῖν τοῖς ὑπ΄ αὐτοῦ γενομένοις͵ ἐξ ἀσπόρου βλαστήσας γαστρὸς καὶ φυλάξας ταύτην͵ ὥσπερ ἦν͵ ἄφθορον͵ ἱνὰ τὸ θαῦμα βλέποντες ὑμνήσωμεν αὐτὴν βοῶντες·
Χαῖρε͵ τὸ ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας·
χαῖρε͵ τὸ στέμμα τῆς ἐγκρατείας·
χαῖρε͵ ἀναστάσεως τύπον ἐκλάμπουσα·
χαῖρε͵ τῶν ἀγγέλων τὸν βίον ἐμφαίνουσα·
χαῖρε͵ δένδρον ἀγλαόκαρπον ἐξ οὗ τρέφονται πιστοί·
χαῖρε͵ ξύλον εὐσκιόφυλλον͵ ὑφ΄ οὗ σκέπονται πολλοί·
χαῖρε͵ κυοφοροῦσα λυτρωτὴν αἰχμαλώτοις·
χαῖρε͵ ἀπογεννῶσα ὁδηγὸν πλανωμένοις·
χαῖρε͵ κριτοῦ δικαίου δυσώπησις·
χαῖρε͵ πολλῶν πταισμάτων συγχώρησις·
χαῖρε͵ στολὴ τῶν γυμνῶν παρρησίας·
χαῖρε͵ στοργὴ πάντα πόθον νικῶσα·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Ξένον τόκον ἰδόντες ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου͵ τὸν νοῦν εἰς οὐρανοὺς μεταθέντες· διὰ τοῦτο γὰρ ὁ ὑψηλὸς ἐπὶ γῆς ἐφάνη ταπεινὸς ἄνθρωπος͵ βουλόμενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος τοὺς αὐτῷ βοῶντας·
Ἀλληλούϊα.
Ὅλος ἦν ἐν τοῖς κάτω καὶ τῶν ἄνω οὐδ΄ ὅλως ἀπῆν ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος· συγκατάβασις γὰρ θεϊκή͵ οὐ μετάβασις δὲ τοπικὴ γέγονε καὶ τόκος ἐκ παρθένου θεολήπτου ἀκουούσης ταῦτα·
Χαῖρε͵ θεοῦ ἀχωρήτου χώρα·
χαῖρε͵ σεπτοῦ μυστηρίου θύρα·
χαῖρε͵ τῶν ἀπίστων ἀμφίβολον ἄκουσμα·
χαῖρε͵ τῶν πιστῶν ἀναμφίβολον καύχημα·
χαῖρε͵ ὄχημα πανάγιον τοῦ ἐπὶ τῶν Χερουβίμ·
χαῖρε͵ οἴκημα πανάριστον τοῦ ἐπὶ τῶν Σεραφίμ·
χαῖρε͵ ἡ τἀναντία εἰς ταὐτὸ ἀγαγοῦσα·
χαῖρε͵ ἡ παρθενίαν καὶ λοχείαν ζευγνῦσα·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐλύθη παράβασις·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἠνοίχθη παράδεισος·
χαῖρε͵ ἡ κλεὶς τῆς Χριστοῦ βασιλείας·
χαῖρε͵ ἐλπὶς ἀγαθῶν αἰωνίων·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Πᾶσα φύσις ἀγγέλων κατεπλάγη τὸ μέγα τῆς σῆς ἐνανθρωπήσεως ἔργον· τὸν ἀπρόσιτον γὰρ ὡς θεὸν ἐθεώρει πᾶσι προσιτὸν ἄνθρωπον͵ ἡμῖν μὲν συνδιάγοντα͵ ἀκούοντα δὲ παρὰ πάντων·
Ἀλληλούϊα.
Ρήτορας πολυφθόγγους ὡς ἰχθύας ἀφώνους ὁρῶμεν ἐπὶ σοί͵ θεοτόκε· ἀποροῦσι γὰρ λέγειν τὸ πῶς καὶ παρθένος μένεις καὶ τεκεῖν ἴσχυσας· ἡμεῖς δὲ τὸ μυστήριον θαυμάζοντες πιστῶς βοῶμεν·
Χαῖρε͵ σοφίας θεοῦ δοχεῖον·
χαῖρε͵ προνοίας αὐτοῦ ταμεῖον·
χαῖρε͵ φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα·
χαῖρε͵ τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα·
χαῖρε͵ ὅτι ἐμωράνθησαν οἱ δεινοὶ συζητηταί·
χαῖρε͵ ὅτι ἐμαράνθησαν οἱ τῶν μύθων ποιηταί·
χαῖρε͵ τῶν Ἀθηναίων τὰς πλοκὰς διασπῶσα·
χαῖρε͵ τῶν ἁλιέων τὰς σαγήνας πληροῦσα·
χαῖρε͵ βυθοῦ ἀγνοίας ἐξέλκουσα·
χαῖρε͵ πολλοὺς ἐν γνώσει φωτίζουσα·
χαῖρε͵ ὁλκὰς τῶν θελόντων σωθῆναι·
χαῖρε͵ λιμὴν τῶν τοῦ βίου πλωτήρων·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Σῶσαι θέλων τὸν κόσμον ὁ τῶν ὅλων κοσμήτωρ πρὸς τοῦτον αὐτεπάγγελτος ἦλθε· καὶ ποιμὴν ὑπάρχων ὡς θεὸς δι΄ ἡμᾶς ἐφάνη καθ΄ ἡμᾶς ὅμοιος· ὁμοίῳ γὰρ τὸ ὅμοιον καλέσας ὡς θεὸς ἀκούει·
Ἀλληλούϊα.
Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων͵ θεοτόκε παρθένε͵ καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προσφευγόντων· ὁ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς κατεσκεύασέ σε ποιητής͵ ἄχραντε͵ οἰκήσας ἐν τῇ μήτρᾳ σου καὶ δείξας προσφωνεῖν σοι πάντας·
Χαῖρε͵ ἡ στήλη τῆς παρθενίας·
χαῖρε͵ ἡ πύλη τῆς σωτηρίας·
χαῖρε͵ ἀρχηγὲ νοητῆς ἀναπλάσεως·
χαῖρε͵ χορηγὲ θεϊκῆς ἀγαθότητος·
χαῖρε͵ σὺ γὰρ ἀνεγέννησας τοὺς συλληφθέντας αἰσχρῶς·
χαῖρε͵ σὺ γὰρ ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν νοῦν·
χαῖρε͵ ἡ τὸν φθορέα τῶν φρενῶν καταργοῦσα·
χαῖρε͵ ἡ τὸν σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα·
χαῖρε͵ παστὰς ἀσπόρου νυμφεύσεως·
χαῖρε͵ πιστοὺς κυρίῳ ἁρμόζουσα·
χαῖρε͵ καλὴ κουροτρόφε παρθένων·
χαῖρε͵ ψυχῶν νυμφοστόλε ἁγίων·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Ὕμνος ἅπας ἡττᾶται συνεκτείνεσθαι σπεύδων τῷ πλήθει τῶν πολλῶν οἰκτιρμῶν σου· ἰσαρίθμους ψαλμοὺς καὶ ᾠδὰς ἂν προσφέρωμέν σοι͵ βασιλεῦ ἅγιε͵ οὐδὲν τελοῦμεν ἄξιον͵ ὧν δέδωκας τοῖς σοὶ βοῶσιν·
Ἀλληλούϊα.
Φωτοδόχον λαμπάδα τοῖς ἐν σκότει φανεῖσαν ὁρῶμεν τὴν ἁγίαν παρθένον· τὸ γὰρ ἄϋλον ἅπτουσα φῶς ὁδηγεῖ πρὸς γνῶσιν θεϊκὴν ἅπαντας͵ αὐγῇ τὸν νοῦν φωτίζουσα͵ κραυγῇ δὲ τιμωμένη ταῦτα·
Χαῖρε͵ ἀκτὶς νοητοῦ ἡλίου·
χαῖρε͵ λαμπτὴρ τοῦ ἀδύτου φέγγους·
χαῖρε͵ ἀστραπὴ τὰς ψυχὰς καταλάμπουσα·
χαῖρε͵ ὡς βροντὴ τοὺς ἐχθροὺς καταπλήττουσα·
χαῖρε͵ ὅτι τὸν πολύφωτον ἀνατέλλεις φωτισμόν·
χαῖρε͵ ὅτι τὸν πολύρρητον ἀναβλύζεις ποταμόν·
χαῖρε͵ τῆς κολυμβήθρας ζωγραφοῦσα τὸν τύπον·
χαῖρε͵ τῆς ἁμαρτίας ἀναιροῦσα τὸν ῥύπον·
χαῖρε͵ λουτὴρ ἐκπλύνων συνείδησιν·
χαῖρε͵ κρατὴρ κιρνῶν ἀγαλλίασιν·
χαῖρε͵ ὀσμὴ τῆς Χριστοῦ εὐωδίας·
χαῖρε͵ ζωὴ μυστικῆς εὐωχίας·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Χάριν δοῦναι θελήσας ὀφλημάτων ἀρχαίων ὁ πάντων χρεωλύτης ἀνθρώπων͵ ἐπεδήμησε δι΄ ἑαυτοῦ πρὸς τοὺς ἀποδήμους τῆς αὑτοῦ χάριτος· καὶ σχίσας τὸ χειρόγραφον ἀκούει παρὰ πάντων οὕτως·
Ἀλληλούϊα.
Ψάλλοντές σου τὸν τόκον εὐφημοῦμεν σε πάντες ὡς ἔμψυχον ναόν͵ θεοτόκε· ἐν τῇ σῇ γὰρ οἰκήσας γαστρὶ ὁ κατέχων πάντα τῇ χειρὶ κύριος ἡγίασεν͵ ἐδόξασεν͵ ἐδίδαξε βοᾶν σοι πάντας·
Χαῖρε͵ σκηνὴ τοῦ θεοῦ καὶ Λόγου·
χαῖρε͵ ἁγία ἁγίων μείζων·
χαῖρε͵ κιβωτὲ χρυσωθεῖσα τῷ πνεύματι·
χαῖρε͵ θησαυρὲ τῆς ζωῆς ἀδαπάνητε·
χαῖρε͵ τίμιον διάδημα βασιλέων εὐσεβῶν·
χαῖρε͵ καύχημα σεβάσμιον ἱερέων εὐλαβῶν·
χαῖρε͵ τῆς ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος·
χαῖρε͵ τῆς βασιλείας τὸ ἀπόρθητον τεῖχος·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐγείρονται τρόπαια·
χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι·
χαῖρε͵ φωτὸς τοῦ ἐμοῦ θεραπεία·
χαῖρε ψυχῆς τῆς ἐμῆς προστασία·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Ὦ πανύμνητε μήτηρ͵ ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον͵ δεξαμένη τὴν νῦν προσφοράν͵ ἀπὸ πάσης ῥῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας καὶ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως τοὺς σοὶ βοῶντας·
Ἀλληλούϊα.
Traducción del himno Akathistos
Suscribirse a:
Entradas (Atom)